Złota myśl tygodnia
Gdy
znajdę w sobie choć jeden akt miłości, już nie jestem nędzą. (kard. Stefan Wyszyński).
Na wesoło
Pewien
niedawno nawrócony młodzieniec pyta starca:
-
Abba, to teraz całkiem będę musiał wyrzec się świata?
-
Nie bój się – odparł starzec. – Jeśli twoje życie będzie naprawdę
chrześcijańskie, to świat natychmiast wyrzeknie się ciebie.
Patron
tygodnia – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych – 2
listopada
Kościół
wspomina w tym dniu w liturgii wszystkich wierzących w Chrystusa, którzy
odeszli już z tego świata, a teraz przebywają w czyśćcu. Przekonanie o
istnieniu czyśćca jest jednym z dogmatów naszej wiary.
Obchód
Dnia Zadusznego zainicjował w 998 r. św. Odylon – czwarty opat klasztoru
benedyktyńskiego z Cluny (Francja). Praktykę tę początkowo przyjęły klasztory
benedyktyńskie, ale wkrótce za ich przykładem poszły także inne zakony i
diecezje. W XIII w. święto rozpowszechniło się na cały Kościół Zachodni. W
wieku XIV zaczęto urządzać procesję na cmentarz do czterech stacji. Piąta
stacja odbywała się już w kościele, po powrocie procesji z cmentarza. Przy
stacjach odmawiano modlitwy za zmarłych i śpiewano pieśni żałobne.
W
Polsce tradycja Dnia Zadusznego zaczęła się tworzyć już w XII w., a z końcem
wieku XV była znana w całym kraju. W 1915 r. papież Benedykt XV, na prośbę
opata–prymasa benedyktynów zezwolił, aby tego dnia każdy kapłan mógł odprawić
trzy Msze święte: w intencji poleconej przez wiernych, za wszystkich wiernych
zmarłych i według intencji Ojca Świętego. Za pobożne odwiedzenie cmentarza w
dniach od 1 do 8 listopada i jednoczesną modlitwę za zmarłych można uzyskać
odpust zupełny.
